Takvimlere feda ettik yılları
Saatler eridi
Günler küçüldü
‘Yarın’lar kalmadı
‘Sonra’lar bitti
Can harcadık
Yırttık attık yılları

‘Şimdi’ var artık
Şimdi
‘Yarın’a güven yok
‘Sonra’ kalmadı

Vakit daraldı
Vakit daraldı

Onur BİLGE


SON AŞK

Gülünce gözlerime dolan sadece sensin
Sensin içe ferahlık ömre huzur ve sükûn
Sükûn bulur ruh senle hiçbir eksiği kalmaz
Kalmaz sıkıntı azap kıvranışlarım olmaz


Olmaz bir gün sensizlik gözlerim yolda kalır
Kalır bütün işlerim gölgelenir tüm dünya
Dünya yanarsa yansın içinde yoksan aşkım
Aşkım yalnızlıkların sensizliktir tek adı


Adı tutku olan bu anlatılmayan yangın
Yangın kalbimi harap ettikçe yaşıyorum
Yaşıyorum aşkların en muhteşem çağını
Çağını kapatırken ömür denen emanet


Emanet sahibine yaklaşıyor gün be gün
Gün be gün beden yere ruh ruhuna akıyor
Akıyor kalbimdeki çılgın nehir çavlanca
Çavlanca kükreyerek deli ediyor beni


Beni ahir ömrümde mutlu eden sevgili
Sevgili ellerini ellerimden ayırma
Ayırma teni tenden bir gün yarım gün bile
Gün bile aşkımızın önünde diz çökerken


Çökerken ilk akşamın karanlığı sahile
Sahile uzanırken bedenler gün yanığı
Yanığı kapanmayan anıları silerek
Silerek gözlerimin kurumayan yaşını


Yaşını unutturup zamanı durdurarak
Durdurarak dünyanın dönüşünü sevdanla
Sevdanla sar sarmala bağrına bas ve koru
Koru ki sönmesin nur hep mutlu olsun O/Nur.


Onur BİLGE