4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1369
Okunma
"Şimdi çocukların düşlerini boyuyorum barışa,sevgiye,umuda..."
ben
bütün dönüşlerini sevdim trenlerin
bütün gidişlerini nedense iki misli.
oysa topu topu iki kez trene bindim.
Yıl 1979 Ankara /
buz tutmuştu sanki zaman
sanki insanlar.
dönüşte kar yağıyordu Haydarpaşa’da
Maraş ağlıyordu
utanç vuruyordu kapıları
çok gençtim.
düşlerim ,
doğum sancısındaydı
umutluydum ..
usanmadan ardından koştuğum düşlerim
çılgın bir rüzgarın tozu / söz, söz...
gözlerime.,kirpiklerime doluşan.
ovaladım.
ellerime şiir düştü.
yazdım.
kanatlandı beyaz atlar.
yitip gittiler sonsuzluğuna zamanın
sırf çocukların masalları yarım kalmasın diye...
bütün türküleri dudağıma yeniden çaldım.
kanamadı bu sefer kesik yerinden dilim
insan ne garip ,
bir dua,bir adak
daha yeni bitmişken
unutmaya dair.
kabul görmüş olmalı tanrı katında.
kış ortasında
bahara şaşkın.
OCAK 2010.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz