iki satırlık insanları alıştırdınız ömrüme
kahpe tokatlar yedim kimsenin görmediği şehrim de
göz benim değil
elim pas içinde detayım kalmadı dünyam da




o da vardı yada sen bu de
ben hepsini bir koyuyorum delik deşik fileme
titreme krizlerinin gelgit darbesiyle coşuyordu geceler
damağım kuru suyum tükendi vücudum da
ölüm anı çok yaşadı bedenim sağ olsada





sigaramın zehri konaklıyor köhne ciğerim de
nefesim zamana yenik bakışım kayboldu kuytu köşelerde
hangisinde arayım kendimi yol gösterin
ağlayan bir çocuk simasında mı?
yoksa dibe vurmuş viran bir balıkçı teknesi
ikiside yalnız bana göre farketmez galiba




yazsam beyazı siyah akşamlara
rengi bozulurmu küsermi gök kuşağına
yürek dilim dilim kesiliyor ne kadar istemesemde
bir lokmada siz alırmıydınız?
kutlama masanıza tadımlık olur ne dersiniz





kesin fermanımı
noktasını kanımla koyun al rengi çürümeden
rakı mezem olmadı asla doymadım aslan sütüne
acı şarapla kaynadı öyle can verdim duymadınız.......