Yedi veren yedi verene kadar
Savaşmaya ara verdim
Kendimle nefsimle savaşmaya
mola verdim
Artık at gözlüğümü takacağım
Dünyaya
Tek penceremden bakacağım
Duygularımın hızını
Dalga kıranlarla durduracağım

Dağlar yıkılsa
Denizler çıldırsa
Ben yerimde kalacağım
Cemre gibi
toprağa düşeceğim
Öylece uyuyacağım

Gelip geçenler görselerde
ben onları görmeyeceğim
Fırtınalar gelse üzerime
Onları yorup yıpratacağım
ama yinede
Med ve cezir gibi gelip gitmem
yerimden kalkıp gidemem

Çocukluk düşlerimi kuracağım
Tekneden kağnı
çamurlardan tekerlek yapıp
Usanıncaya kadar oynayacağım
Toprağı avuçlarken
yanımda oynayan çocuk
Arkadaşın olacağım

Ayağa kalkarsam eğer
bana hatırlat veya
ayağımdan çeker düşürürsün
Düşürmezsen eğer
Gök kubbeyi
başına yıkacağım
ama bir gün YEDİ VERENDE
Mutlaka ayağa kalkacağım.

GAZİ ÖĞRETMEN CEMAL ÜNLÜ