Kim bilir
Ne kadar serkeştim
Kendi âleminde nefeslenen bir kederdim,
Henüz aşkın farkını fark etmeyendim
Öyle mi der geçerdim,
Sonra bir takım hülyaların sayfalarını
Aralayan bir ferdim. Nereden bilirim,
Dillenen o aşkı, sevgi ve muhabbet
Nazarıyla terennüm etmeliydim


Evet, el hak
İlim irfan fakiriydim
Nasıl bir minval üzere telakki etmeyi,
Her nedense hakkıyla beceremezdim
Ne derlerse ancak onunla yetinip,
Bazen acabalara tevessül edip, geçer giderdim
Başına gelmeyenin hoşuna gider tabiri vardır,
Hatırlarsınız peki, kime ne söyledim


Nasip nedir,
Hangi esrarın nefesidir
Kader, kazanın arifesinde gerçekleşen
Nasıl bir mertebedir, kim hakkıyla bilecektir
Arif olmak ne kadar mümkündür
Ve ihsana ulaşmak
Nasıl badirelerden geçirecektir
Neden kalbi inşirah, kemal-i ahlak,
Vuslat için sığınağım aşk ruhumda yeşerecektir


Beşeri aşk,
Eşikten atlatan beladır
Hisseden kalbin lahzasında
Kim bilir neler saklıdır,
Sevda fukaralığı kim için ardır
Nefes müddetine muhtaçtır,
Ruh ahdine sadık kalan hicrandır
Akıl nasıl bir rüyadır
Ufuk, fikirle ancak salınan serencamdır,
Hesap içinde gizlenen o hesap, ummandır


Aldırma sen
Sözlerime, acaba deme
Yaşamadığın müddetçe
Hiç kimseyle dalga geçme,
Kıs kıs gülerek eziyet verme
Gönül sahrası sahipsiz değildir,
Ahdine sadık mahzunu hakir görme
Biran olsun kendinle böbürlenme,
Nasıl bir Allaha inanıyorsun ihmal etme


Mustafa Cilasun