13
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1530
Okunma
Bir gün hazreti İbrahim; Der ki eyyy yüce rabbim
Hikmetini bildir ki, mütmain olsun kalbim.
Sen kulunu yaratıp, sonra yaşatıyorsun
Tam mutlu olmuş iken canını alıyorsun.
Halbuki o günlere nelikle gelmiş idi
İşlerini düzeltip yenile sevinmişti.
Rabden nida geldi ki; ya halil’im İbrahim
Ben bu işin sırrını sana da bildiririm.
Sen bu işin sırrına varmak istersen eğer
Tarım ile uğraşıp oluver hele rençber
İbrahim ekin ekip beklemeye başladı
Başak olgunlaşınca harman’ı ayarladı
Sap, saman ve deneyi birbirinden ayırdı
Aceba sır ne idi henüz anlamamıştı.
Rabbi dedi İbrahim; ne yaptın anlat bana
İşte ben de o zaman sırrı söylerim sana
Ben ekini ekerek beklemeye başladım
Olgunlaşan deneyi samanından ayırdım
Rabbi dedi ki ben de sen gibi yapıyorum
İman eden kulları seçip ayırıyorum.
Sen nasıl ki deneyi koyuyorsan ambara
Cenneti hazırladım ben de mümin kullara
Hikmet anlaşılmıştı İbrahim de sevindi
Bizler de hikayeden almalıyız ibreti.
5.0
100% (6)