Kerem gibi düştüm onulmaz aşka
Sensiz gün doğmuyor güneş yüreklim
Hayalim başkadır düşlerim başka
Sensiz gün doğmuyor güneş yüreklim

Nasıl anlatayım yanan özümü
Söndüremez oldum gayrı közümü
Duymaz mısın yârim bunca sözümü
Sensiz gün doğmuyor güneş yüreklim

Yalnızlıktan yana nasibim aldım
Dağların ardında biçare kaldım
Seher yelleriyle haberler saldım
Sensiz gün doğmuyor güneş yüreklim

Aşımda dilimde tadım tuzumsun
Sen benim dünyada iki gözümsün
Hayata bağlayan bahar yazımsın
Sensiz gün doğmuyor güneş yüreklim

Bir muradım vardı o da olmadı
Kurumuş pınardan farkım kalmadı
Şu yalan dünyada yüzüm gülmedi
Sensiz gün doğmuyor güneş yüreklim

Dumanlı dağlardan beterdir başım
Seni düşünmekten ağardı kaşım
Ömrüm tükeniyor geçiyor yaşım
Sensiz gün doğmuyor güneş yüreklim

Kahırdan acıdan kalbim arınmaz
Kimse ayrılıktan böyle sürünmez
Geceler karanlık ışık görünmez
Sensiz gün doğmuyor güneş yüreklim

Dayanamaz oldum bedenim hasta
Yokluğundan gönül yıllardır yasta
Sen gurbet ellerde ben de Sivas’ta
Sensiz gün doğmuyor güneş yüreklim

Divaneye döndüm bilmem neylerim
Bir umut diyerek gönül eylerim
Zeki Tombul derki kime söylerim
Sensiz gün doğmuyor güneş yüreklim

Zeki Tombul