Yara/B/andı

Ta ki;
Gözlerim bakıyordu vaktine
Çalınmış zamanlarımın
Takılıyor akrebim yelkovanına
Dönüyordu…
Akıyordu boşu boşuna


Ol ki;
İştigalinde ağlıyordu kelepçelerim
İşgaline kanıyordu kulaklarım
Duyuyordu nağmelerin sesini
Dinliyordu…
Susuyordu gitmeden hoşuna

Gör ki;
Eyleme kalkıyordu yüreğim
Dokunuyordu adının adımına
Yürüyordu gel denilen tarafa
Durmuyordu…
Gidiyordu boş boş yokuşuna

Sor ki;
İsyanların kimeydi a benim sevdalım
Kanatıyordu ilmek ilmek içimi
Vuruyordu ellerimi göğsümün üzerine
Çarpıyordu…
Son buluyordu nefes susuşuna


Can ki;
Yaşıyordu dürtülerimin dürtüsünde
Yatıyordu huzura yelken açarak gönlünü
Bırakıyordu yüzünde sevinç izlerini
Bakıyordu…
Çiziyordu sevgileri başına


San ki;
Tünüyordu kış kışlarım ağarmış nesneye
Geçiyordu köprüsünden sularım
Alıp götürüyordu ne varsa saatlerimi
Akıyordu…
Yalnız koyuyordu bir başıma


Ki;
Duman başlıyordu dağlarımın bana yaslı yamacında
Damıtıyordu yaralarım, üzerinde yara/b/andı
Damlıyordu ufak ufak sızılarken sızım
Sızıyordu…
Doluyordu içimin boşluğuna


Yar ki;
Zamanın tümcesinde kayboluyordu nesnelimin tadı
Örtüyordu viran geçen toprağımın gül bahçesine yara/b/andını
Kazıyordu sevdasını oymak oymak
Seviyordu…
Sevgi doğuyordu boşluğuma


30-12-2009
Hayrettin