Çarşı pazar dolaşır Azrail bizim ile.
Ne kolunda sepet var ne de elinde file.
Pazarlıktan anlamaz sakın pazarlık etme.
Görevini aksatmaz hiç dil dökme nafile.

Ne kadar yükselsek de doruğa eremeyiz.
O hep bizi görür de biz onu göremeyiz.
Dudak büküp geçeriz gafillik bize özgü.
Bu hayat oyununda tescilli körebeyiz.

Hırs ve tamah terk etmez o merhaba demeden.
Gözümüz doymak bilmez vazgeçmeyiz yemeden.
Kefenimiz atlastan olsun yahut ipekten,
Geçit yok ki öteye münker nekir görmeden.

Nefesimizi sayar terazisi tam ayar.
Oldukça istikrarlı onda değişmez karar.
Kapılıp hayallere ölümü unuturuz.
Kapın sak olsa bile bir gün ansızın kırar.

Bazen şaşırır belki bizim ahvalimize.
Hem avamımıza güler hem güler âlimize.
Hırs ile tamah bizi bir an terk edip gitmez.
Kalır bizden sonra da evlat ıyalimize.
Ankara,28.12.2009 İ.K