inceden bir çise ürkütüyor
yağmurdan titreyen kanatlarımı
gece örümcek ağlarını örüyor üzerime
ardını dönüp teslim bayrağı çekmek yok
yorgana sarılıp ağlamak yok huysuz çocuk gibi
zamansız ahlar kayboldu ince hesap telaşlarımda
bir gün gelecek ellerim kilitlenecek titrek yüreğimde


gittin gece yarısı
ardında günahlarımızı bırakarak
saçlarından döküldü aşk bahçemin gülleri
kalp yaralarımı sarmadan gittin vicdansız
evet yoktu sana samur kürklerim servetim
kocaman sevdalar ekmiştim dikeni sen oldun
saçının telinden sakınırken nefretimdesin şimdi


ağlıyorum
değer mi bilmiyorum telaşlarım yersiz değilmiş
yersiz değilmiş kuşkularım bir gece yarısı süzülüşün
kelebek misali aşk yuvamızın camlarında saçların
artık boş hayatın gelgitleri ve öldüren telaşlar
insan iki kere düşünmeli kalbinin mührünü verirken
ince eleyip sık dokumalı gönül eleklerini serinden


bilmiyorum
yersiz telaşlarım öldürecek beni
hovarda yüreğimin çılgın demleri
bir arı misali yaşarken hayatı
ve her çiçekten bal süzme çabası
bazen kör ihanet bıçakları saplanıyor
telaşla aşka yürüyen bedenlere derinden


bakmayın öyle her telaş sonunda sevda kırıklarını da getirir çöl yüreğinde ve
her aşk ihanetini de saklar körpe bedenlerde yüreğe saplanan acı misali……

28.12.2009