bu yıldızlar bize küskün be hemişom
zinhar gülmezler yüzümüze
ve bu rüzgarlar bir daha saçlarımızı okşamaz
öpmez alnımızdan bu gidişle kartaneleri bir daha
kan damlar özümüze.

yollar yokuşa sarar inadına
türküler aglatamaz gözlerimizi
soframız bize küskün
ter küskün
ten küskün be hemişom
merhemmi var sürüp sarak sızımıza

kaybolduk, yok olduk,
çok olduk
sokaklarda
akşamları yitirdik hepten
sıcacık, adam gibi adam bekleyen kapıları
muhabbeti küstürdük be hemişom

taşıyamadık taşındığımız kıyılara ruhlarımızı
delikanlılıgımızı küstürdük be hemişom
ganigönüllerimiz iki göz ikiçeşme
ziyan ettik sadakatimizi
eğilmekten kırılmayi unuttu gururumuz
doymayi küstürdük be hemişom.

agustosu yitirdik, karıncayı,arıyı
kınalı kekliklerle belgesellerde görüşür olduk
pınarı çınarı sincabı küstürdük be hemişom
zemin katların iane muhtacı
işsizligin baştacı
onurumuza yabancı olduk

bu ay bu güneş bize küskün be hemişom
zinhar gülmezler yüzümüze
ve bu film bir daha yeniden başlamaz bu sinemada
duvarları yıkmasaydık keşke be hemişom
keşke görmeseydik şehrin ışıklarını
atı arabayı pullugu küstürdük
garıyı gızı ogulu yitirdik
bu rüzgarlar bir daha saçlarımızı okşamaz
öpmez alnımızdan zemheri bir daha bu gidişle
bir daha bahar gülmez yüzümüze
gülmez be hemişom...