EVLAT ACISI ( KIZIM-SUNA’YA)

Yağmurlu püsenli soğuk bir günde
Henüz daha on ayının içinde
Yılın bin dokuzyüz seksen üçünde
Kapımızı çaldı evlat acısı

Domurcuk gül gibi serpilmemişken
Bir kez ana baba diyememişken
Daha doyasıya sevememişken
Mateme gargetti evlat acısı

Küçük yaşta ahret yolcusu oldu
Duyunca haberi gülbenzim soldu
Tatlı rüyalarım kabusla doldu
Dünyamı kararttı evlat acısı

Ansızın dünyaya yumdu gözünü
Ben gelmeden bir dost almış bezini
Odlara yandırdı canı özümü
Boynumuzu büktü evlat acısı

Dokuz kasım günü dünyam karardı
Yavrum uyandıkça bizi arardı
Bu dünyada başka neyimiz vardı
Karalar bağlattı evlat acısı

Cihana vermezdim toprağa saldım
Emir haktan geldi çaresiz kaldım
(GÜLBAHÇE)yim genç yaşımda kocadım
İflahımı kesti avlat acısı

SALİM GÜLBAHÇE