Neyin var diye sorma olmayana sitemim;
Takvimler gençliğini çaldığında anlarsın
Her gün aynı meyhane her gün aynı masada;
Efkarınla başbaşa kaldığında anlarsın…

Ayrılığın suçunu yük ederken diline;
Sararmış mektupların düşer tek tek eline;
Yetişmek hayal artık şimdi gönül ziline;
Mevsimler baharları aldığında anlarsın…

Hasret öyle zor gelir ruh bedenden soyulur;
Kötü haber dediğin sabahında duyulur;
Yar bildiğin sanma ki hemen yola koyulur;
Gözlerine yaşların dolduğunda anlarsın…

Ne sorar seni zalim nede yorar kelamı;
Üzme boşu boşuna kağıt ile kalemi;
Diline yük sayarmış unutanlar selamı;
Bahçendeki güllerin solduğunda anlarsın…

Yalnızlığın gözleri her gece sana bakar;
Her gece bulut bulut gözünden acı akar;
Dost dediğin düşme gör her türlü isim takar;
Parmakların saçını yolduğunda anlarsın…

“Düşürmesin Yaradan seni de türlü derde
Gözlerimde acılar iniyor perde perde”!..

Ali ALTINLI – 26/12/2009
Saat: 20:36