Sevgili şiir dostları genelde bilinmekle beraber Yöresel manilerin daha iyi anlaşılabilmesi için affınıza sığınarak
kullanılan yöresel ifadeler hakkında bazı açıklamalar yapmanın faydalı olabileceğini düşündüm.

İSOT: Acı biber yörede genelde çiğköfte yapımında kullanılır.
Nalın, hap hap: yörede takunyaya verilen adlardır.
Hıttı: Salatalığa benzeyen ancak çok daha ince olan yöresel bir meyvedir.
Pivaz:Kuru soğana verilen isimdir.
Enik: Malumunuz köpek yavrusuna denir ancak yörede çok kızgın ifadelerde bazen çocuk için kullanılır.
Bibi: Babanın kız kardeşi, hala anlamında kullanılır.
Bayahtan: biraz önce anlamında kullanılır.

Yörede çetişti beddualar vardır. Örenekleyecek olursak;
tüfiy küller başıya: başına küller dolsun.
Kara torpah başan dola: öl inşallah manasında kullanılır.
iki göziy avcuma düşe: gözün kör olsun anlamında kullanılır.
Eliy arkaya dönmeye: genelde kapıyı açık bırakana söylenir, yani elin kırılsın anlamında.

Rahmetli Babam çok güzel türkçe konuşurdu, ancak evimize Urfalı akrabalarımız geldiği zaman şivesi birden değişir, tam bir Urfalı gibi konuşmaya başlardı. Benim kullandığım kelimeler, terimler ve beddua çeşitleri o konuşmalardan hatırımda kalanlardır, en çok şu cümle hoşuma giderdi "yanıyda,yunuyda kimse varmı" tahmin ettiğiniz gibi "yanında kimse varmı" yerine kullanılır. Yöresel sözcüklerde eğer bir eksiğim veya yanlışlığım varsa affola..Manilerde ve yöresel manilerde çokça görüşmek umuduyla selam ve sevgi hepinize.Saygılar..