Bir sevda çiçeğiydin gönül bahçemde açan
Her gece renklerini ben dererdim sadece
Bir ışıktın belki de ömrüme neşe saçan
Bu hidayet sırrına ben ererdim sadece

Hasretin gonca gonca acıtırken canımı
Bu aşka kurban diye çürüttüm sol yanımı
Ve tahtımdan indirdim o gönül sultanımı
Aklımı kederinle ben yorardım sadece

Girdabında çözülen bir düğümdü gözlerin
Ölüm denen bir sonla kördüğümdü gözlerin
Yalnız benim kalbime hep bağımlı gözlerin
Bu yolun elemini ben arardım sadece

Dünyevi sorunlarla tükettin genç ömrümü
Benim sevdamdı sade ömrüne saklı gömü
Belki de sevinirsin görünce öldüğümü
Ancak böyle bir sona ben varırdım sadece

Artık aklımdan attım senin her bir resmini
Dilerim toprak tatsın senin fani cismini
Hayatımdan kazıdım kan kurutan ismini
Salakmışım,yolunda ben erirdim sadece

Yaprakları dökülmüş kuru bir dal gibiydim
Fincanlarda çıkmayı bekleyen fal gibiydim
Sonu mesuta hasret kalan masal gibiydim
O harabe kalbinde ben dururdum sadece

10.12.2009
23:44

Kürşad Yaşartürk