Hikaye-i Aşk

Yaş geldi, çattı.
İlk gençlik çağına.

Körpe dimağımda
Hayaller uçuşmağa başladı.

Sevgililer devr-i daim eylemeğe
Lakin hep karşılıksız bu sevdalar.

Sevdalıktan,sevilmeden habersiz
Bu nazenin dilberler.

Ne gönüller fetheder.
Ne yürekler yakar,bu duygusuz,ruhsuz güzeller.

Ancak düşen bilir.
Gönül yarasını,aşk acısını.

İlk,geçerken gördüm o dil-i zibayı.
Penceremin önünden süzülerek.

Hep bekledim ne zaman geçecek.
Usanıp,sıkıldım; o,artık gelmeyecek.

Hemen tanıdım onu, ilk okula başladığımda.
Kalp, küt küt attı varamadım yanına.

Bir bakmışsın,yaylada çiçekler arasında rastlarım.
Pınarbaşında yolunu keserim.

Karaca oğlan gibi, soğuk su isterim.
Elbistan yanaklı dilberim….

Geceleri hep uykumu böler.
Zor ederim, sabahı zor.

Sonra indm ki şehre:
Oturur sevimli ve bakımlı güzeller güzeli kasırlarda-köşklerde.

Kaptırdım gönlümü kitap okurken
Bir kitapçıda onun bakışlarına.

Hem salınışına yandım,
Hem cilvesine kandım.

Ne de kıymetliymiş gözlerin.
Bakmaz zalim,yüzün esirger benden.

Sanki yutan ejderhayım ben.
Asıl sen,Azrailimsin sen….

Güler geçer, dalgaya alır aşkımı.
Heder eder gençliğimi.

O,okumuş,lisanslı güzeller.
Senin yüzünden çile,olur,bir domur ateş olur hicranın yüreğimde.

Bu gamlı gönlüme
Söz mü geçer.

Bil ki bu benim maceram.
Karşına utancımdan nasıl çıkacağım.

Sabır ver Allah’ım….
İki yanık gönle yol ver Allah’ım….
5 Mart 2009 Elbistan

Yakup Onat