Gün karaya boyandı kaç kez sensiz.
Çiğler ağladı, çiçekler üstüne.
Duygu yok, gelemedi sevinçle,
Gülmedi gözlerim.
Hüzün yuvasın döndü yüreğim,
Duygusuz gün başladı.
Yüreğim hala uykuda sensiz

Günün, kaçıncı beyaza boyanması?
Güneşin, sensiz kaçıncı ağlayışı?
Göklere eşlik etti sağanak yağmurla.
Duysuz kaçıncı uyanışımda,
Gözlerim seni arar, gün başlamasında.
Çiğlerin, susmaz ağıtları sensizliğe.

Yüreğim geceye dönmüş bak.
Çiçekler bendeki duygusuzluğa,
Çaresiz boyun bükmüş.
Acılar papatyalara al rengi vermiş.
Güz gülleri sararmış kara hüzün,
Gözlerimde duysuz ifade olmuş.
Gelmedim dünya kaç tur attı evrende.

Ağlamıyor gözlerim.
Acımıyor duygusuz yüreğim donmuş.
Hayat durmuş, dizeler durmuş.
Gün önce karaya, sonra beyaza dönmüş.
Sayamadım duygusuz günler kaç olmuş.
Baktığım kar taneleri ağlamış.
Ayaz hasretinle kor ateş olmuş.
Duygusuz geceler, nar olup,
Bakışlarıma düşmüş.
Gel savrulmadan, sensiz küllerim.

Kara geceler, kara sevdaya sarmadan.
Asılsın bakışlarım kara gözlerine,
Yüreğimde çiğler ağlamasın.
Gel sevdiğim, güz gülleri üşümeden.
Sarılsın mutlu duygulara düşlerim.
Bak temana ile yüreğine uzanır yüreğim,
Gel, kara geceler beni mecnun eylemeden.