4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
905
Okunma
Karanlık, uzayıp giden deniz
Gece kuşları öter biteviye.
Birden... Sen çıkar gelirsin hayalinle,
Nasıl da güzelsin sevdiğim
Nasıl da eşsiz...
Ben, üstü başı perişan, garip
Mekan olmuş ağaçların altı.
Uzattım ellerimi tutasın diye
Bir maden parçası üşüttü avuçlarımı.
Ne olurdu müsavi olsaydı şartlar
Ya ben seni sevseydim ihtişam içinde.
Ya sen tutulsaydın
Şu garipliğime.
Bir yanlış anlamaydı hüzün dolu
Sevgiyle dokunmanı isterdim ellerime
Şimdi bu avuçlarımdaki soğukluğu
Öptüm saatlerce, sen varsın diye...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz