Sen alamanci,alamanci
Her yerde oldun yabanci
Adam yerine koymazlar seni,insani
Düsünürler,yanliz döviz ve parani

Zor terk ettiler o cennet vatani
Geriye biraktilar es ve cocuklari
Analar,bacilar döktüler göz yaslari
Bastiramadilar yürekte büyüyen acilari

Güya gurbette para kazanacaklardi
Amac düzeltmekti hayat sartlarini
Bunu en kisa zamanda yapmakti planlari
Ve böyleliklle sevdiklerine tekrar kavusmakti

Sonra anladilar ki,gitmiyor bu böyle
Cünkü hasretlik,yanlizlik tak etti gönüle
Tek care getirmekti onlarida gurbete
Hepsi mutlu oluyorlardi,az olsa bile

Nice seneler gecip gidiyordu
Az mutluluk daha cok aci doluydu
Gurbette yabanci olmak zaten zordu
Birde memleketi eklemek dogrumuydu?

(Berlin,14.08.2005)


Talat Özgen


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.