İ nanması zor ama gerçektir yazdıklarım evde yapayalnızım
L akin şaşırtıcı olan yaşım henüz bir buçuk yaşımdayım
K üçücük bebeğim yanıyorum ağlıyorum canım babamın kucağındayım

B ahçemizin çitleri uzantısında bir ileri bir geri
A cımdan serinletilmeye çalışılmaktayım of çok acıyor canım
K atılırcasına ağlıyorum kaynar su dolu kazandan yandım
I zdırap yüklü yaşantım böyle başladı tatlı olmaz mı canım?
Ş u an sanki o anı yaşıyorum kahroluşlardayım!
I lık rüzgarlar okşasın istemiştim bal renkli saçlarımı
M utluluklar istemiştim anacığım sarsın minicik bedenimle beni

A cımın çokluğundandır belki sevilmediğimden neredeydi benim annem
N eden yalnızdım kaynar kazanla oynadığımı sanır iken
N için görmedim hiç onu birbuçuk yaşımdan sonra
E lem doluydum niçin annemin kucağında değildim ben
M aaleseflerim başlamıştı maalesef bu böyle devam edecekti

B enim altımı bağlayıp bezlerimi yıkadı hiç yakınmadı
A nalık babalık edip hem işine gücüne baktı
B öyle neden yaptığıysa annemin yanlış acımasız davranışlarıydı
A nnemden ayrıldıldığımda yanı başımda can babaannem vardı
M uhabbetli bir ortamda bulmuştum kendimi sanki anamdı.

K ara yaslara büründü yine içim canım kardeşim
A namın karnında idi o ayrıldıklarında babamla anam
R üya gibi yaşam annem babam yok oldu kardeşim
D ün gibi hatırlarım kalbinin üzerindeki kara benlim
E rişti annem ile yetişti özlemi babamızdı gideremezdim
Ş imdi biliyorum baba sevgisinin yerinin dolmadığını bildim
İ yi dürüsttü yakışıklı kardeşim onu çok severdim
M aalesef onu da on iki eylülde kaybettim.

A llahtan tesadüf aynı idi analığım ile adımız
N e korkular yaşattı küçücük bedenime ruhuma cadaloz
A nne lafı ağzımdan çıkmadı ona tam zıddız
L ayık olamadı yazık o da babamın varlığına
I zdırapları sürdürdü bana babaanneme babama yine ayrılık
Ğ ümledi hayatımız bana edilen işkencelerden bittim ben
I lıcık minicik ben üç yaşımda iken zalim
M üfide analığım tarafından kuyuya atılacak oldum yalnızken.

İ yilik ve kah acıyla geçen uzun zamanda
K avrulurken kendi halimde ben kardeşim olmuştu yeniden
İ yi dedim sevindim o zaman hemen görmeliydim

K ara kuru suratsız bir kız gördüm sonunda
I lıman bir yaklaşımı yoktu ablasına hiç buzlaştım
Z ira aynı annesiydi besisi de oldukca iyiydi

İ yi olmayan onların dolaplarında kıymalar kokar çürürdü
K oca ninem yani babaannemle benim aşımız kıtlamaydı
İ htiyar nineciğim muhakkak yemeği güzel yapmasını bilirdi

E ski zaman kadınıydı idareliydi akılda zaten alimdi
R iyaziyesi iyi olduğundan aybaşını muhtaç düşmeden getirirdik
K endisi ilk okul müstahdemliğinden emekliydi eli kolu..
E lini sonuna dek şişik ve sarılı gördüm.
K endimi yedim buna ben hep çok üzüldüm

K ırık değildi çıkıktı öyle de kaldı yaptıramadı
A radan bir yıl geçince bir erkek kardeş..
R ahatlık bu yine bir kız kardeş daha
D aha ilk anda onunla içimiz ılıştı gülüştü
E y Allahım demem gereken şükürdür kardeşim minicikken felçlendi
Ş ekerlerden tatlı kız artık ölene kadar yatalaktı

D oktorlar dualar kar etmedi o iyi olmadı
A cı çekmiş cennet kuşum ölürken acep nedendi
H ayatımın yanında değildim sonunda yüzü aynı bendi
A llahım yanıyor içim acılarla biliyorum Takdiri-İlahindendi.


B en canım babaannemi annem bildim çok sevdim
A nne sıcaklığını anne şevkatini onunla yüreğime sindirdim
B embeyaz ay`ım oldu gönlüme hep güzellikler doldurdu
A h yeri doldurulamayanım ah özleminle yanıp kavrulduğum
A nneciğim benim canım anneciğim sana nasıl hasretim
N asıl bensiz duramazdın hep ellerindeydi ellerim anneciğim
N afile ben artık sensizliğin şevkatsizliğine şerliğine dayanamıyacağım
E ğer bana ihtiyacı olan canlarım olmasaydı yalvarırdım
M utlak hakime yüce Allahıma beni al yanına.

E skiden tanışmıştık ikimiz henüz on üç yaşımızdaydık
Ş elale misali aktım sana derdi yıllarca aşık
İ nsan olarak ilk kullar gibi Ademin Havvaya
M ecnunun Leylaya tutkusu gibi aşkım ölümsüzdür derdi

K eskin delice bakışlı güya beni çok severmiş
A nlatsın da külahları inandırsın lafı bana boş
Y aptığı işkencelerin hesabı olabilseydi derdim ardından koş
I zdıraplarıma ızdırap katıcılarımdan oldu senelerce başı boş
N edamet nasıl olsun vicdan olmayan gönülde hoş
V arımı yoğumu yiyen en son kanımı kurutanım
A nnem oldu nihayet demiştim yanılmıştım o acuzem
L etafeti yok letafeti ele sahte bana vur ellim
İ nce yollar insan bilip düşününce buymuş kaderim
D ualarımda devam ederim onu Allaha havale ederim
E kmeğimi ben koparıp da yerim onu Allaha havale ederim
M üfide der aynı kaderde iki can heder.