Biz seninle Kasımpatılardan hiç söz etmiş miydik
Erguvan mevsimiydi tanıştığımız zaman sanırım
Sen her defasında değişik bir buket sunardın
Ben adını bilemezdim çiçeklerin, yine sen anlatırdın…



Mevsimler boyu her çiçekten bir buket yaptık
Yüreğimizin en mahrem köşelerine sakladık
Ki; bunlar arasında yoktu Kasımpatılar
Yoksa biz bu yüzden mi ayrı iklimlerde kaldık…



Yaptığımız en keyifli kaçamaktı çay faslımız hani
Düşlerimizde el ele tutuşurduk bir geminin güvertesinde
Rüzgâr yüzümüzü öperken, ben dağılan saçlarımı toplardım
Sen gözlerime bakarak sevgi sağanağınla beni yıkardın…



Olsun be canımın içi, şimdi ne Kasımpatılar
Ne Ortancalar, ne Yakamoz gülüşlü Papatyalar
Ne de akşam üstülerinin hüzünlü sarhoşluğu
Kendimden geçiremez beni, seni özlemek kadar…



Sahi biz seninle Kasımpatılardan hiç söz etmiş miydik?
Ya da seviyor- sevmiyor diye bakmış mıydık papatya falına
Şimdi sırtımı sırtına yasladım, yanımda olduğunu düşünüp
Bu gün bir kaç kez baktım, bende hep seviyor çıktı...
Sende..? Sus/tun..İstersen söyleme, galiba biliyorum...

Hatice AK/21.12.2009