Manzaraya iyi bak,iyi bak manzaraya,
Gülmek mi ağlamak mı?ağlamak mı gülmek mi?
İçini gıdıklayan,acıtan manzaraya.
Ne olmak istiyorsun,sararıp dökülmek mi,

Hangisi daha fazla,daha fazla hangisi,
Hangisi sahte bunun,hangisidir sahisi?
Sen misin yoksa O/mu şu evrenin dahisi?
Ne yapmak istiyorsun,övmek mi övülmek mi?

Tutunduğun dala bak,manzaraya dahilsin,
Bazen yalçın bir kaya,denizlere sahilsin.
Kainat çekirdeği,insanlığa dahilsin,
Ne yapmak istiyorsun havanda dövülmek mi?

Manzaraya iyi bak,hangi renk daha fazla?
Geceleri karayla,gündüzleri beyazla,
Kuzey güney üşüyor buzullarda ayazla,
Huzur mu istiyorsun,sonunda dövünmek mi?

Manzaraya iyi bak,topraktan geliyorlar,
Çılgınca dansederken toprağa gidiyorlar.
Ruhlarını mezara bir bir hapsediyorlar,
Ne yapmak istiyorsun sonsuzluğa uçmak mı?

Manzaraya iyi bak,çöle dönüyor toprak,
İlk baharda ağaçtan niçin dökülür yaprak?
Uçup gider insanlar rotasından saparak,
Ne yapmak istiyorsun menziline varmak mı?

Manzaraya iyi bak,temiz hava görünmez,
Yerlerde hiç arama yerlerde de sürünmez,
Ciğerinde nefesken,sana karşı övünmez,
Hangisi daha doğru,övmek mi,övülmek mi?

Manzaraya iyi bak,dehşete düş o/nu gör,
İlk’e nazar ederken,dehşete düş sonu gör.
Zifiri karanlıkta,kalsan bile Nur/u gör,
Hangisi daha doğru,övmek mi,övülmek mi?

Manzaraya iyi bak herşey yerli yerinde,
Her can onu yaşıyor ne varsa kaderinde.
Hayat denen bir sır var,gönül denen derinde,
Hangisi daha doğru övmek mi,övünmek mi?

Söylediğin yazdığın seni ele veriyor.
Söylediğin yazdığın seni yele veriyor.
Ismarlama alkışlar seni sele veriyor,
Övülmeye lâyıktır,manzaranın sahibi.

Manzaraya iyi bak,kalemin sahibi Nur,
Ne yazarsa o yazar,O/nur sahibi O/dur.
Ol derse kainata kainat insan olur,
Övülmeye lâyıktır,manzaranın sahibi.

20.12.09 feyzi kanra