Bir ayrılık treni yine kalktı bu gardan
O buğulu camları sildi kınalı eller.
Kimi anadan etti, kimi eyledi yardan
-- Konuşur mu sanırsın şakıyan şirin diller.
-- Karanlığı mı sarsın sana açılan kollar ?

Her merdiven çıkışı umuda kurşun sanki
Hasretlik alfabesi yüreğe perçin sanki
Bitmez tükenmez yollar, adımlar arşın sanki.
-- Sensizlikten üşüdü elimde kalan güller
-- Karanlığı mı sarsın sana açılan kollar ?

Uçan kuş kanadında çok nameler gönderdim
Kaç kadeh dolup taştı, kaç sigara söndürdüm
Aldım ıslak resmini öpücükler kondurdum
-- Sığındım hayaline gönlümden aktı seller
-- Karanlığı mı sarsın sana açılan kollar ?

Bir düdüğün sesinde uyandım rüyalardan
Bu nasıl bir felek ki seni ayırdı benden
Hep seni anacağım can çıkmadan bu tenden
-- Cennet mekan görmesin araya giren kullar
-- Karanlığı mı sarsın sana açılan kollar ?

RABATLI senden başka ne yürekler atıyor
Geceler asır gibi Güneş erken batıyor
Senin yattığın yerde gül yastıklar yatıyor
-- Hazan oldu güz vurdu, suyu çekildi dallar
-- Karanlığı mı sarsın sana açılan kollar ?



Ertürk DEMİRCİ