-Hayatın Geçer Aklımdan Ey Resul

Allah Resulünün hayatı,
Örnekse işte örnek bizlere,
Allah en sevdiğini bile mücadelelerle kuşatıyor,
Atmış üç seneye sığdırılan o örnek hayatın geçer gözlerimin önünden,

Daha dünyaya gelmeden inananların vardı ey Resul,
Dünyaya gelmeden önce yetimliğim düşer aklıma,
Muhammed nurunu, taşıyan şahısları hatırlarım sonra,
Nurun ala nur olan Muhammedi nuru,
Gelişini müjdeleyen mucizelerin vardı,
Şu âlemin gönlünde,
‘’Mekke’de bir yetim dünyaya gelmiş’’ dediler,
Bahira onun yıldızı doğdu dedi,
Kuruyan gölümü? Yoksa taşan dereyi mi?,
Mecusilerin bin yıldır yanan ateşi neden sönmüştü,
Süleyman Celebinin diliyle
‘’Dediler oğlun gibi hiçbir oğul,
Yaratılalı cihana gelmiş değil’
………………………………….’
Bütün mahlûk onu bekliyordu,
Susayan gönüller, susmayan diller,
Henüz hayatın baharında,
Solmayan güller,
Seni bekliyordu ey Resul.
Varlığın bereketti, huzurdu, bastığın yerlere,
Amine’nin gülü, Halime’nin bereketiydin,
Hatice’nin goncası, Ümmetin Resulüydün,
İnsanlar arasında Muhammed’ül emindin,
………………………………………….
Hani Kâbe’nin tamirinde anlaşmazlık çıkmıştı,
Hacerül esvet’in yerleştirilmesinde,
Hakem olarak sen olunca hepside bir oh çekmiş,
Uyguladığın usulden herkes memnun kalmıştı,
Nerde bir çocuk görsen başını okşar severdin,
Ağlayan bir çocuk gördüğünde susturun derdin,
Taifte seni taşlayan çocuklar bilmiyorlardı seni ey Resul,
Sana inanmayan nasipsizdi ey Habip,
Ne olur şefaatini esirgeme bizden,
Yetiş imdada ey Habib,
Sen olmadan biz huzura varamayız,
Şefaat eyle ey Resul,
Şefaat eyle ey Habib…
*