Gözlerim pencere olmuş beynime
İnanmak istiyorum
Kök saldığına çivilerin
Yeşerdiğine
Çiçek açtığına
Topluiğnelerin çimlendiğine
İnanmak istiyorum
Yürüdüğüne elektrik direklerinin
Ve senin beni sevdiğine

Onur BİLGE


ACI

Acıma acıyan yürek yaşını
Serperek, harını çoğaltmışsın, vay! ..
Acıma! .. Sen de vur! .. Al git başını!
“Hiç tanımadım...” de, beni yoktan say!

Karanlıklarımı yararcasına
Bağrına basarak sararcasına
Tüm kemiklerimi kırarcasına
Üstüme gelmekten usan artık, cay! ..

Kalbim sıkışıyor; çatma, kaşını!
Çatlattım, sabrımla sabır taşını! ..
Anlayamıyorum, bu telâşını
Sakin ol, ruhuma bir ferahlık yay!

Ayakta pranga, bilekte demir…
Demire hükmeden, hep aynı Emir…
Yeter ki: “Ol! ..” desin, buyursun emir! ..
Kararı veren O! .. Hâkim, Kayyum, Hay! ..

O Nur olmasaydı, yoktu tesellim! ..
Yoktu, tek bir umut, dumandı hâlim! ..
Kırılsın, imzayı atan şu elim! ..
Kahrolacağıma yok olsaydım, hay! ..
Kahrolacağıma yok olsaydım, hay! ..

Onur BİLGE