0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1815
Okunma
Dost; bazen kafesteki bir kuş,
Bazen bir çiçek,
Ve bazen de dalında kurumuş vaziyette
Bekleyen bir yapraktır.
Dost; ilkbaharın doğuşu gibi,
Yaz ayında dalını ve yaprağını kuruttuğu,
Sonbaharda sadece bir dal bıraktığı,
Ve Kış ayında beyaz bir örtüye benzer.
Dost; cana can, canına canan olur.
Hisettirmez yokluğunu, her zaman seninle sanki.
Dost; bedenini saran bir elbise misalidir.
Ayıbını saklayan, korunaktır canına.
Dost; seninle ağlayan,
Seninle gülüp eğlenen,
Ve seninle ölüp yaşayandır mutlaka.
Not: Keskin, Mahmut ve Apocan dostlarıma ithafen yazılmış yürek sesimdir. Saygımla
16.05.2009
~~ Mehmet Taş ~~
