Akşam üzeri idi yer gök inledi
Tüm hayvanlar çığlık çığlık delirdi
Her yer sallanıyor
Topraklar yarılıyor

Binalar ve her şey yerle bir oluyor
Anneme koşmak, saklanmak istiyorum
Koşmak ne mümkün yerdeyim
Kalkamıyorum bile.

Yarıklardan sular fışkırıyor
Her yer toz duman korkuyorum.
Tanrım neler oluyor şaşkınım
İnsanlar ağlıyor neden?

Bir ses geliyor derinden kulaklarıma
Orda kimse varmı ses ver diyor
Orası neresi, ben nerdeyim
Karanlık çökmüş her yana
Canım neden acıyor, ben nerdeyim



1967_ADAPAZARI

Not:
1967 Depreminden ders alınmadı _1999 çok can aldı ders alınmadı
Her ikisini de yaşadım.
1967 yılında gördüğümüz zarar sonrası rahmetli babam zemine uygun bina inşa ettiği için,
1999 yılında bir tek tabak ve bahçe duvarından başka zarar görmedik.
Depremler hep var ve var olacak
Binalar ve eşyalardır bizi öldüren depremler değil.
Binalarıda kullar yaptı ALLAH değil

Canan Onuş (Ceynan)_2000_OCAK_İ_TEPE