Bir koşuşturma söz konusu
Ölüme doğru...
Ayaklarım istemese de bu gidişi,
Kabullenmeliyim !
’İsyan etme’ derdin ya bana hep
İsyan etmeyi seninle öğrendim aslında ben.
Hiçbir cümle çözmüyor beni,
Bomboş geliyor ne yazsam.
Yeri geldiğinde susmak gerek,
Yeri geldiğinde de gitmek gerek.
Anlamsız geliyor herşey artık
Çekip gitmek bu hayattan,
Çaresizliğim ve sensizliğimle yok olmak...
Güneş misali,masal gibi doğdun hayatıma
Gözlerindir beni sana mahkum eden.
Ben kendi masalımdan vazgeçip gidiyorum...
Oysa bilmeliydin ki AŞK fedakarlıktır.
Bana bir kez susma hakkı verseydin,
Sana neler söylemeyecektim...
Sen,hep susma payını kendine aldın.
Bana ise ;
Sensizlik ve yalnızlıkla savaşmayı layık gördün.
Uzandı ellerim sana,
Nedense bir türlü dokunamadım.
Nefesim kesildi öylece kaldım.
Sensizlikle unuttum sessizliğimi.
Kalbim çoktan iflas etti...
Hüznüm bile yorgun artık
Ne varsa tutkulu olduğum ben de,
BIRAKTIM GİTTİ....