İki şehrin hikayesi





Işık mevsimli , karanlık mevsimli
umut baharlı ve umutsuzluk kışlı
her şey vardı yaşamak için
ve hiç bir şey yoktu
yaşayabilmek için önümüzde ...




Eylemlerimiz vardı
yaşadığımız büyük acılar gibi
hayatımızın yürüyüşüne engel
eylemlerimiz ...



Hayallerimiz vardı
gerçeklerimiz ve yalanlarımızla
şekillendirip , renk verdiğimiz
göğün duvarlarına astığımız
çerçeveler içerisinde
hayallerimiz ...



Acılarımız vardı
Kalbimizin derinliklerinde saklı
Sürekli maske değiştiren
acılarımız ...



Canlarımız vardı
Kendi kubbemizin altında kalan
canlarımız ...

ve kül yığınlarımız
solgun ışıkları çıkıncaya dek üflediğimiz
küllerimiz ...



Ne yazık ki
Ruhlarımızın kanatlarına kolayca uymayan
kanatsız bedenlerimiz vardı ...



Cennete gidiyorduk hepimiz
ve hepimiz doğrudan cehenneme





A.İlayda Beydemir






Not :

Beni etkileyen
İki şehrin hikayesiydi yıllar evvel kitaba konu olup yazılan
ve yıllar sonra .. her şey hep aynı .. ve hep aynı biçimde ...