0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
777
Okunma
Penceresini açar
Sesini fısıldardı toprak
Ömür bitince
Güneşini giyerdi üzerine yaprak sonbaharın
Çiçek koparırdı kelebekler buluttan
Kapılarını açardı mezar taşları
Beşiğe sarılı eli beklerdi
Yağmur yağarken ağlayan çocuk
Kendini arardı hüzün çizgileri yüzünde
Eksik kelimelerin izi düşer
Oyunlar yaşardı karanlıkla
Var olmak zordur
Anıların yolu bitince
Hep aynı karanlık düşüm