Bittim,tükendim,yoruldum ve yenildim!
Naptım sana;onu bile bilmezken!
Bu nefret niye? Bu savaş niye?
Zanten içimdeki savaş bana zor gelirken!

Kendimden kaçmak istedim,başardım!
Senden kaçtım yetmedi,
Ama senin sevginden kaçamadım!
Yani boş emek sarf ettim,sıkıldım.

Seni sevmek acı verirken,
Bir hançerde sen sapladın,
Alıp kalbimi çekip gittin!
Beni rüzğar gibi sürükledin.

Ben sana sevgiden başka,
Kalbimden başka ne verdim?
Sadece nefretini layık gördün!
Beni sensiz bırakıp,gittin.

İnsaflı davranmanı isterdim,
İnsafsız olacağını bildiğim halde.
Bütün herkes’e seni,soruyorum,
Ama asla gelmeyeceğini,biliyorum!

Beni daha öncede isdemedin,
Billiyorumdum beni yine istemiyeceğini.
Ama elimde değil hala seviyorum,
Seviyorum ne yapayım?

Boş hayeller dedin;biliyormusun bilmem?
Yaşamamı sağlayan;kurduğum hayeller.
Bunları,gerçekleştirecek bir,
İhtimal dahi olsa,canımı verirdim.
Ama inancım kalmadı,ihtimaller tükendi.

Aşkımı gömüp gidiyorum,gidiyorum bu diyardan.
Bu şehirde senden kalan anılar, benim canımı acıtan.
Acılar önemli değildi,Sen gelseydin.
Ama gelmeyeceksin!Biliyorum;
sensiz geçecek ömrüm..!