Köyümüz aslan ve canların yuvası
Yanında yücedir ulu gönül dağı
Yeşerir hep solmaz kurumaz bağı
Seninle olur arkadaş ve dert ortağı

Dost olmayacaksan hoşça kal
Ne kurt’lar gördük ve ne çakal
Ölümüne olacak’san gitme kal
Sana mekân olur yurt olur Damal

Yazın akar serin meydan çeşme’si
Suya gider bacım elinde helkesi
yaşlı ninem can ninem başında fesi
Bir başka’dır köyüm damalım

Hayvan otlatırdık yaş çocukluk çağı
Gömleğimiz sökük pantolon yamalı
Ömür yetene kadar mekân olaydı
Gözümde tüter köyüm damalım

Bozgun yemiş gönül bağı gibi’sin
Uzak’ta sanki bana el gibi’sin
Gönlümüz hep sende bunu bile’sin
Kalbi’miz sende köyüm damalım

Gurbet eli uzattı senle arayı
Bırakıp geldik orda bağı tarlayı
Yaşlandırıp anayı saldık babayı
Baykuşlara mekân oldun canım damalım

Sanma ki keyiften geldik ekmek davası
Seni tutar mı İstanbul un suyu havası
Olsak ne yazar gurbet elin ağası
Sende bahçıvan olmaya değişmem damalım



saygılarımla: ( kul fazlı )

15:03:2009