Şu zamanda mesuliyet; almak büyük vebal işi!
İstemiyor doğmak çocuk! Gebe ama pişman dişi!


Çok hızlı geçiyor hayat, ağır yük İnsanüstünde;
Karman çorman bir seyahat, şaşkın ördek gibi kişi!


Tabi afetler bir yanda, bozulmuş nesil cabası;
Zifiri karanlık handa, rapor yazar bilirkişi!


Cinayet sıradan olay, değersiz bir meta insan!
Aslan sevişine benzer, İnsanın yavru sevişi!


Her gördüğüm, hal sorduğum, derin-derin of çekiyor;
Ahırda bile kalmamış, tosunun tatlı gevişi!


Çiftçi dayı çift sürmeden, tohumu boz’a ekiyor;
Gülün kokusu değişti, bozuk bülbülün deyişi!


Adalet zengine mahsus ve ya güçlü bürokrata;
Fakir fukaranın bugün, pamuğu da kesmez diş’i!


Hoca, müezzin kavgalı, cemaat yer birbirini;
Mutlu ailenin bile, bir hoş seyahat edişi!


Öğretmen öğrenci mefluç, her şey maddeye bürünmüş;
Düşün! Başka kim durdurur, artık bu yanlış gidişi!


Tuz kokmuş tuz duyun dostlar, başlar yerlerde sürünür;
Bir kurtarıcı olmazsa, yakındır Nas’ın bitişi!


Daha devam etsek belki, terslikler bir kitap olur;
Ve bizlere de ulaşır, firavunların tepişi!


Bunca elem bir arada, anlamak zor, sabretmek kor;
İnanın ürkerek oldu, Garibî’nin şu sezişi!...



Garibî-Salih Yıldız………06.12.2009