Bugün dolaşacağım İstanbul’u yeni baştan.
Hızlı adımlarla indim,Beyazıt Çemberlitaş’tan.

Soluklandım,Hipodrom’da dayanarak Dikilitaş’a.
Görüyorum,Sultan Ahmet’in minareleri değiyor arşa.

Yürüdüm yukarı karşımda Topkapı Sarayı.
Sanki bizler için fethetmişler burayı.

Gezdim Aya İrini,sonra Harem’i.
Seçmişler kendine en güzel mahremi
.
Çıktım sağ tarafta yükseliyor Ayasofia.
Yüksek kubbe üstünde gülümsüyor Azize Maria.

İçeride sureler, levhalar dizini.
Osmanlı burayada bırakmış izini.

Geçtim yoldan karşıya,indim Sarnıç’a.
Karşıladı beni yılan saçlı tanrıça.

Kasvetli burası ah! birileri olsa.
Tanıtsam kendimi benim adım "Medusa".

Dışarıda kayboldum insanların arkında.
Kendimi buldum Gülhane parkı’nda.

Şairin dediği ceviz ağacıydım.
Sahiden olmadı kimse farkında.

İlerledim aşağı sahile doğru.
Seyre daldım boğazı Sarayburnun’da.

Yürüdüm sola doğru işte Sirkeci.
Sandalda balıkçı önünde midyeci.

Az sonra üstündeyim Galata Köprüsü.
Büyülüyor boğazın mavi örtüsü.

Heybetli gölgesi üstümde şimdi.
Cenevizliler miydi,mimarı kimdi?