Bir düne baktım.
bir bu güne;
bakıyorum gökyüzüne
yine yağmur yağıyor.
Yıldızlar orda yine..
bakıyorum şişkine
bir de bizim düşküne
her şey yerli yerinde.
Avareyim avare.

Yaşlanıyorum galiba
Ne kadar değişmişim.
Bakıyorum dağların arasına
Güneş orda yine
yine Dünya dönüyor
başımı döndürüyor.
Avareyim, avare.

Ağaran saçlarıma,
Elimin uçlarına bakıyorum.
Bakıyorum engin denize.
O sandal orda yine...
Gözümde gözlük
Daha dün gibi çocukluğum,
Bakıyorum etrafıma
İnsanlar orda yine
Avareyim avare.

Beyhude mi geçti ömür?
Avaremi dolaştı ayaklarım
Bilmem ki ne olur yarın?
Başı döndü Dünya’nın
Avareyim avare.

Dolaştığım sokaklar
İçimdeki yalnızlığa inat
Yine kalabalık
Yine kimsesizler, kimsesiz
Avareyim avare.

Değişen ben miyim?
Yoksa Dünya mı?
Takvimler fırıl fırıl dönüyor
Dünya ile birlikte
bakmasam mı? takvime..
Avareyim avare.

Bir spiker maç anlatıyor
Yetmişli yıllarda radyoda
Şimdilerde Tv’de
Şifreli bir kanalda
Yaşlanmış sesiyle...
Avareyim avare.

Bir ömür; ikisinde,
onikisinde
Yirmi iki sinde…..
ahh! ahh!
Şimdi elliikisinde.
Ben mi ? yaşlanıyorum.
Dünya mı?
Avareyim avare.

Ne kadar da eskimiş
bu ayna,
Kaşlarımı bile beyaz gösteriyor.
Kumandası olsa da
değiştirsem kanalı.
Özledim yepyeni aynaları.
Avareyim avare.

Başkaldırmışken rejime
çekerken bir çok çile
beynime nakış gibi işlenen
İşkenceler bugün gibi on iki eylül de.
Netekim gardiyan yapmış diyen;
Faşist bir general..
Mutluluğun resmini çiziyor
Şimdiler de evinde.
Avareyim avare.

Ah gençliğim
ah diyorum şimdi.
Hiç düşünmezdim;
o günleri arayacağımı,
Hiç aymazlık yapmadığım hayatımda
Nereden bilirdim ki,
Dolaşırken avare avare....
20 Şubat 2009
İzmir/M.Fikret Ünalan