0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1128
Okunma
Dur gitme…!
Beni ardında yaralı bir kalp ile bırakıp gitme…
Dur gitme… muhtacım sana, sevgine,gül yüzüne…
İlkbaharda yaprakları dökülen ağaçlara döndüm…
Her günüm, bin yıl oldu… her yılım kaç asır oldu…
Sen gittin, beni öksüz bıraktın, ağlattın, sızlattın…
gülen yüzümü hüzne bıraktın…
Karabulutlar sardı dört bir yanımı…
Şimşekler çakıyor beynimde…
Kasırgalar kopuyor gönlümde ve sen gittin…
Ardına bakmadan, bir selem yollamadan…
Sinsice çekip gittin…
Dur gitme…
Oysa neler vermezdim bir gülüşüne…
Sen benim, mevsimsiz çiçeğimdin…
Dört mevsim açardın…
Kokardın mis lavinyalar gibi….
25.10.2009 / pazar
