Sensizlikten kurudu saksımdaki çiçekler
Teselli edemiyor yüreğimi, bütün melekler
Akıyor sana gözyaşlarım , çağlıyor seller
Deva olmaz bir dertle, biçareyim ben

Andıkça hayalini eririm, bomboş eller çaresiz
Ne yaptın sen bana ,duramıyorum hiç sensiz
Kaldım yaban ellerde ,yetim ve hiç kimsesiz
Müptelayım aşkına, viraneyim ben

Gelmiyor hiç pencereme, artık bülbül ağlıyor
Açan güller yüzümde ,şimdi söndü soluyor
Gözlerim durmadan hep , hayaline dalıyor
Mecnun gibi çöllerde, gezer oldum ben

İstesem de seni unutmak, nasıl olur bilemem
Ölene dek sevgini, kalbimden hiç silemem
Kalmadı yaşamda tad , uzun olsun dilemem
Hekimlere sordum ben, yokmuş çaresi

Şarkılar hep bizi söylüyor , bak notalar ağlıyor
Güfteler akıyor ağızlardan ,hepsi bize acıyor
Dinledikçe sana özlemim , daha çok artıyor
Çok sürmez bu sevdiğim, öleceğim ben

Uzaktan sevmekmiş meğer, aşkların en güzeli
Hasretine zormuş alışmak , en son seni göreli
Beklerim çabuk gelsin Azrail, alsın bu boş eceli
Gömsünler sevginle dolu, yanmış cansız bedeni

O zaman andıkça hayalimi sakın hiç üzülme
Nemlenmesin gözlerin , talihsiz bu sevdiğine
Unutmayıp gelirsen eğer, arada bir kabrime
Göremezsin o an, sevgin oyuldu kemiklerime


SABİHA SERİN