GÜN GELİR DEVRAN DÖNER

Bir hikâyem var dikkatlice dinleyin
Bu hikâyeye ağlamayın gülmeyin
Sizde benim gibi yaralanıp ölmeyin
Ölen ölür kalan sağlar bizimdir
Bir akşamüstü kapımızı çaldılar
Eşim, çocuklarımın yanından aldılar
Yürü deyip diğer lojmana daldılar
Lojmanda bulunan dostlar bizimdir
Biliyorduk bir gün yine gelecekler
O gün gelince hepimizi öldürecekler
PKK denen bu kudurmuş köpekler
Köpeklere ekmek veren eller bizimdir
Önce kimliklerimizi tek tek sordular
Bir tane kimliksizi dışarıya saldılar
Etrafımızı dört yanımızdan sardılar
Dört yanımızdaki yönler bizimdir
Fevzi Elazığ, Ünal’ın memleketi Konya
Taşkın Kars, Orhan’ın memleketi Malatya
PKK Kürtleri temsil ediyorlardı güya
Laz, Çerkez, Türkmen, Kürtler bizimdir
İçlerinde ilk tanıdığım Fevzi katardı
Taşkın Sencer, Orhan bakış hala bekârdı
Ünal atlı evlenmişti sevdiğine bakardı
Sevdiğine bakan o güzel gözler bizimdir
Dizilin deyip üç koldan kurşun sıktılar
Kurşun sıkmaktan yoruldular bıktılar
Ölmüşmüdür diye yüzümüze baktılar
Vurulup, yıkılan, solan yüzler bizimdir
Yetmez gibi kafamıza altı kurşun sıktılar
Birde içeriye el bombasını bıraktılar
Giderken okulumuzu alev alev yaktılar
Ateş onların ise sönmüş küller bizimdir

Gözümün önünde yatıyor dört yiğit
Biliyorum onlar ölmedi oldular şehit
Gülüyorlar bana gel dediler Allah’ım şahit
Cennet bahçesinde kokan güller bizimdir
Öldüğüm sanıp beni ağır yaralı koydular
Hainler, caniler sanki kana doydular
Fidan gibi dört yiğidin canına kıydılar
Kıyılan fidanlar güzelim dallar bizimdir
Vücuduma isabet eden on tane kurşun
Kanım akıyor taze ve durgun durgun
Kanım aktıkça vücudum düştü yorgun
Yorgun düşen vücut ve başlar bizimdir
Yardım istedim hayat arkadaşım eşimden
Ben ölürsem biliyorum gelir peşimden
Bir ümidim de şahin Tümer kardeşimden
Ölmez sağ kalırsam yollar bizimdir
Bir tek sağlam şahin Tümer kalmıştı
Canım yavrularım odamıza dalmıştı
Sevgili kızım beni görünce bayılmıştı
Bizi o halde gören gözler bizimdir
Yavrum dedim daha ben ölmedim
Ben buraya ölmek için gelmedim
Size sarılıp da doya doya sevmedim
Sevip de doyamadığım güller bizimdir
Bırakın zamanı değil şimdi ağlamayın
Beyaz çarşafı bez yapın yaramı sarın
Bir an önce götürün canımı kurtarın
Ölmezsem kurtulacak canlar bizimdir
Haber verin en yakın karakola gelsinler
Taşkın, Ünal, Fevzi, Orhan şehit bilsinler
Ne yapılması gerekirse karar versinler
Karar verecek olan subay erler bizimdir

Olaydan üç saat sonra geldi asker
Tez yayıldı ocaklara bu acılı haber
Yardım için çırpınıyordu şahin Tümer
Yardım için çırpınan haller bizimdir
Kendi arabamla götürüyorlardı ile
Uzun süre ölmem için beklediler nafile
Tunceli’de bekliyordu yardım için kafile
Yardım için bekleyen kafileler bizimdir
Kafile kan vermek için sıradalar
Hem özel tim var hem de komandolar
Doktor, polis, asker hazır kıta ordalar
Asker doktor özel timler bizimdir
Haber verdiler hemen babama, anama
Ağır yaralı dediler Türkmen obama
Herkes gelmek içim can atıyor yanıma
Yanıma gelen ağalar beyler bizimdir
Doktorum hasan bey hemşerim çıktı
Yaralarımı tek tek dikmekten bıktı
Belli ki her yanım delik deşik yırtıktı
İlaç iğne iplik gazlı bezler bizimdir
Hemen acilen Elazığ’a götürün dedi
Gariptir ki hiçbir ambulansçı gelmedi
Demişler ki bu öğretmen niye ölmedi
Ölmedim çünkü dua eden diller bizimdir
Özel tim zırhlı araç ile sabah götürdü
Eşim sabaha kadar kendin yitirdi
Zaman uzadıkça tahammülüm bitirdi
Sabredersen uzun geçen günler bizimdir
Elazığ’da acilen ameliyata aldılar
Kan vermek için etrafa haber saldılar
Yiğit gakkoşlar etrafımı sardılar
Etrafımı saran buğday tenler bizimdir

On gün Elazığ ilinde öylece yattım
Hem acıyı hem de muhabbeti tattım
Müdahale edilmezse şimdi sakattım
Sakat kalan kollar eller bizimdir
Sevk etiler Hacettepe’ye, Ankara’ya
Ancak orası merhem olur bu yaraya
Varır varmaz beni aldılar ilk sıraya
Sıraya alan doktor, doçentler bizimdir
Doktorlarımın görülmeye değer çabası
İncinmemden korkuyordu inan en kabası
Mazhar Tokgözoğlu doktorların babası
Doktor mazhar gibi olan beyler bizimdir
Dedi düşünmelisin eşin kızın oğlunu
Kesmek istemiyorum ayağını kolunu
Acı çekeceksin fakat çizeceksin yolunu
Çizdiğim yolda pek çok engeller bizimdir
Dedim sen bilirsin ne dersen tamam
Önce Allah sonra sana güvenim tam
Bildiğin yolda ilerle yoluna devam
Yürüt beni yürüyeceğin yollar bizimdir
İki yıl boyunca bana çok emek geçti
Her yanımdan ustaca kesti ölçtü biçti
Kolayı bıraktı en zor olan yolu seçti
Seçtiği yolda biçip, kestiği tenler bizimdir
Tedavim yıllar aldı hayli uzun sürdü
Değneksiz yürümemi dört yılda gördü
İşte o zaman oda mutlu ve özgürdü
Özgürce gezdiğim köyler bizimdir
Göreve geri döndüm emekli olmadım
Kimseden görevimden geri kalmadım
Devletimden beklediğim şefkati bulmadım
Bulmadığım şefkat yerine sözler bizimdir

Gazi öğretmen diye anılmak istedim
Devletime kırıldım ama asla küsmedim
Vatana millete büyük umutlar besledim
Umutlar hayaller o güzel düşler bizimdir
Bizleri unutan devlet büyüğü beyler
Bir gün gelir sizinde başınıza böyle şeyler
O zaman sizin içinde birileri söyler
Size söyleyecek yiğitler beyler bizimdir
Diyecekler ki babamız çok acı çekti
Bu vatan uğruna canını verecekti
Millet öğretmenler ile bir yere gelecekti
Milletin gelmek istediği yerler bizimdir
Zaman tamam ise ah vah kar etmez
Bayrak vatan sevdası benimle bitmez
Kimsenin ömrü sonsuza kadar gitmez
Sonsuzluğa uzanan yollar bizimdir
Ahir zamanda bütün canlar dirilince
Sorgu sual sırası sizlere e gelince
Sol tarafınızdan defteriniz verilince
Sağ taraftan verilecek eller bizimdir
Diyeceksin ben ne yaptım sahi dünyada
Boş yere yaşamışım rüya ile hülyada
Bir gazi öğretmen var ise Konya’da
Türkiye’de yaşayan gaziler bizimdir
Unuttunuz beni hakkım haram sizlere
Gün gelip toprak dolmadan önce gözlere
Kulak verin gazi öğretmen cemalin sözlere
Gün gelir devran döner günler bizimdir
Şiir: Gazi Öğretmen Cemal ÜNLÜ