Tarladan çarıktan kaçtık
Teknolojik çağa geçtik
Başımıza bela açtık
Yenik düştük bu düzene

Burjuvanın sisteminde
Merhamet yok yüreğinde
Şiddet çakar gözlerinde
Sömüren ezen ezene

Bakar şaşarım gidişe
Bu devran puşta kalleşe
Babasına öz kardeşe
Kuyular kazan kazana

Zümrüt yakut elmasıyla
Hint kumaşı libasıyla
Hijyenik süt banyosuyla
Soysuzca yüzen yüzene

Magandası dayı dayı
İplemez ana babayı
Külhanbeyi dere beyi
Kuduran azan azana

Bakışları çakmak çakmak
Na mümkündür dönüp bakmak
İşi gücü yürek yakmak
Küfreden kızan kızana

Sevgi saygının yerine
Organı almış diline
Ana avrat üzerine
Ağzını bozan bozana

Ne ekmek verdi açlara
Ne el attı muhtaçlara
Lahitte mermer taşlara
Şanını yazan yazana

Baktım halkın cephesine
Umut arar öfkesine
Vurur gider sinesine
Boşlukta gezen gezene

Haktan ödün vermeyenler
Talandan pay almayanlar
Harama el sürmeyenler
Sürülür gider fizana

Hayat dolu selvi suna
Veda eder yavrusuna
Atar cami avlusuna
Canından bezen bezene

Heey devran ocağın söne
Nasıl düştük kara güne
Cemil Düz’de böylesine
Tezatlar yazan yazana

Cemil Düz
1 Nisan 2009
Aykırı Ozan