1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1173
Okunma
Hayata hep böyle bağlandım sanma,
Asiydim, hoyrattım; o rüzgâr dindi.
Bir zaman ölmeyi diledim amma;
Korkarım mesutken ölmekten şimdi.
Ömrümde tek sayfa yoktu gölgesiz,
En güzel yıllarım sevgisiz, sensiz…
Topladım, çıkardım, böldüm çaresiz;
Bu telaş kalanı bilmekten şimdi!
İçimde büyüyor kaygısı vaktin,
Saatler çıldırmış, yüreğim şaşkın.
Böyle bilmezdim hiç, aklı yok aşkın;
Dem vurur ebedî olmaktan şimdi.
Hayatın hırsına kapıldım, kördüm;
Açıldı gözlerim, gerçeği gördüm.
En zalim cezayı kendime verdim,
Mahkûmum geç gelen sevmekten şimdi!
5.0
100% (1)
Cevap Yaz