toparlanıp yola çıkmalıyım
yanıma biraz gece alsam
aklımı karartmaya yeter sanırım

kokulardan anneyi
öpüşlerden oğulu
ürperişlerden su yu alsam
dünyayı hatırlamama yeter

şiiri isyanı ve aşkı
dostlarımın kıvrak lehçelerine terkedip
bir tutam karanfil olsa
yeter ağız kokuma

küfredip dik yakalara
gravatlara
neonlara ve
astarsız urbalara
yanıma biraz itiraz
biraz yüz kızarması alarak
çıkmalıyım yollara

öylesi bir kasırgaydı ki dünya
yoruldum yangınında titremekten
öyle takatsiz bir direniş ki bu
yaşa yaşa bitmez
yaz yaz tükenmez kalem

belki bu yüzden vazgeçmeliyim artık
kuş cıvıltılarını
serin şarkılar olarak nitelemekten
bu yüzden ağdırmalıyım cenneti
gövdemin üzerinden
cehennem sadece
bu sebepten

anne bu yüzden
oğul
gece
ve aşk
bu yüzden

kara kargısı böğrüme batsın
toprak kokusunun
yalın kılıçlı neferler tarafından
katledilerek
sabah ezanlarında

elbet isteyecek birşeyler olmalı
erzaksız yola çıkanlardan
çıkınına sular ve korkular dolduranlardan
tuz
zeytin
ayet ve elma

ağlayışlardan hasret
yanışlardan ihanet
kafiye ve selamet
bir çimdik amerika
birazcık yehuda
az biraz çöl
gül ve kosova
yeter bu (k) azık bana
toparlanıp yola çıkmalıyım

demirin parmaklığa
suyun bir cinayet faslına
dönüşebildiğini unutmadan
anarak Eylül ü
ve hayalarımdan yediğim akımı
toparlanıp düşmeliyim yollara

bir çok şehirden geceleyin geçtim
ama tanırım az biraz
kralımın arazisini

hükmüyle ağartıp
emriyle karartanın
bilirim
ülkesine giden yolları

esnek eğri ve muğlak
bu azık yeter bana

toparlanıp yola çıkmalıyım
burnumda
kokulardan anne
tenimde
ceryanla


@..


dokuzkasımikibindokuz..

Şükrü Özmen