Suretiyle Âdem amma, siretiyle hayvani,
Aklı, fikri, düşüncesi, zikri bile şeytani,
Okur, yazar, çizer lakin cemiyete yabani,
İçi başka, dışı başka, insan olsa bana ne.

Sevgi her dem, her nefeste, ömür boyu aranan,
Hissedilen, zevk alınan, saygı ile korunan,
Hiçbir yara sarmamışta, sarmış gibi yorulan,
Özde değil, sözde her kim, derman olsa bana ne.

Kimi makam, kimi mevki, kim, mülkü melâle,
Kimi rüya, kimi serap, kimi dalmış hayale,
Meclislerde hoş muhabbet ermeyince kemale,
Alış veriş, menfaatte, irfan olsa bana ne.

Rüzgâr esmiş, kar erimiş, bahar gitmiş, yaz gelmiş,
Sarı başak boyun eğmiş, hararetler yükselmiş,
Emek, gayret boşa gitmiş, yine yüzler gülmemiş,
Mevsiminde tane vermez, harman olsa bana ne.

Dostluk o ki; Dosta candan, can vermesi yaraşır,
Aynı hazzı, aynı zevki, aynı derdi paylaşır,
Ne etleri, ne kanları Zat’ı Hakk’a ulaşır,
Kınalanmış koçlar bugün, kurban olsa bana ne,

Şimşek gibi parlayıp da, yağmur olup yağmayan,
Her cihette dost güneşi O nur gibi doğmayan,
Arife’yi takvimlere, bir tek güne bağlayan,
El gördü lük adet için Bayram olsa bana ne.

Halil gibi yaralıyım, yanıyorum ey canlar,
Can İsmail olmayınca, can derdimi kim anlar,
Gönül yurdu dost sarayı, her gün gönül yıkanlar,
Şu cihanda bir beş on gün sultan olsa banan ne.

19.03.2000 Kurban Bayramı….Mustafa YARALI