Görüyorum gün kızıllığı siyaha çalarken
Beyaz atın üstünde yiğit bir akıncı
Aslan duruşundan, kartal bakışından belli
Bir Türk beyidir, ufuktaki son atlı!

Yalnız başına bekliyor atını mahmuzlamış
Çelik pazısıyla tutmuş sancağı sıkıca
Sağ eli tetikte, kavramış alev saçan kılıcı
Bekliyor nöbette, ufuktaki son atlı!

Belki emir aldı paşadan, padişahtan
“Eyy evlat, huduttan sakın ha ayrulmayasun!”
Çiğnetmemek için karış vatan toprağı
Şaha çeker atını, ufuktaki son atlı!

Gün selam dururken gece koyuluğuna
Bir adım ayrılmadı ne sağa ne soluna
Böyle soylu ceddin, böyle sadık ve şanlı…
Karanlığa hilal çaktı, ufuktaki son atlı!

Gece boyu mehteran, at kişnemesi ve nal sesi
Sardı sandım evreni, malum Turan taktiği…
Şafak ağardı baktım, ufuklar tozla kaplı
Bize nöbet devretmiş, ufuktaki son atlı!..