8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
984
Okunma
Gözlerim, onun sadık küpeleri.
Ölgün, beyaz yüzümde
Ona ait iki parmak damgası.
Tiksinip tükürdüğü
İki zeytin tanesi.
Gözlerim,
Kırık kalbimin
Onu çağıran sesi.
Açlığın, uykuyu böldüğü gibi girdi ömrüme.
Atların beline giren ağrıya eş, of.
Tutsak hanedanların eski günlerinde
Kaldı geçmişim.
Vurup kaçan aşkına lanet okusam da
Gözlerim;
Onun sadık küpeleri
Bırakamam, git dese de
Üç harfliler şahidim.
Sözlerim, sahibini onunla buldu.
Söz, şiiri sokakta doğurdu.
Gözlerim bir köpek gibi ayaklarının dibinde
Benim güzel sahibem.
Memeleri deniz kokan kadınım.
Kayıp bir ülkesin
İklimlerin pek yaman
Tut ki Cengiz Han’ın hareminde gizlisin
Gözlerim bir Marko Polo o zaman.
Cevap Yaz