İrfan gülümüzdür,meşalemizdir
İlim kokar burcu burcu öğretmen
Sanmayın ki koca yılda bir gündür
Her zaman başımın tacı öğretmen

Hakkın ödeşilmez borçluyum sana
Neler öğretmedin, neler sen bana
Sen yokken benzerdim ışıksız hana
Cehalet en büyük acı öğretmen

Seni benzetirim Ak Şemsettin’e
Devrin Fatih’ini yetiştir yine
Kapalı kalplerin aç gir içine
Dinmez başka türlü sancı öğretmen

Bıraktığın izler silinmez,derin
Kalemin kılıçtan keskindir senin
Doktorlar,hekimler senin eserin
Öğrenciler yolcu,hancı öğretmen

Okullar en güzel çiçek tarlası
Orada güllerin,lalenin hası
Okumak herkesin düşü,rüyası
Sevgi binasının harcı öğretmen

Her beyin bilgiye susuzdur,açtır
Öğretmene cümle alem muhtaçtır
Cehalet hastalık,bilgi ilaçtır
Şifa ocağının sacı öğretmen

Severim ben seni,severim elbet
Yüreğin doludur şefkat,merhamet
Elini öperim,saygı ve hürmet
Gönlümde en yüksek merci öğretmen

Abdulhadi der ki; öğretmen özüm
Öğretmen beynimdir,öğretmen gözüm
Öğretmen dilimde en tatlı sözüm
Ana,baba,abi,bacı öğretmen