Dilde zikir, gönülde aşk, Habibim!
Güzel yaratmış ruhumu, Sahibim.
Tüm azama, farz sünnete sahibim
Bütün güzellikleri veren Rabbim!

Çağlar gönül, ağlar gözler zikirde
Yok, para, pul, mal, mülk, dünya, fikirde...
Tek bir nefes; zengin de bir, fakir de
Güzellerden zikirler deren Rabbim!

Besmele ile başlarız, her şeye
Üç ismin üç nur, yüz on dört sureye...
Senin eşsiz anahtarın yüreğe
İşlemişiz, gizlemişiz, Ya Rabbim!

“Estağfurullah el Azim!..”, bir anlık
Gaflete düşünce; günah, karanlık...
Her gün en az yetmiş tövbe, pişmanlık...
Tüm günahlarımızı örten Rabbim!

Yanımızda, canımızda Resulün
Salâvatla şefaat umar, kulun.
Kul hakkı yok; Sana borçlu, kabulün...
Esirgeyen ve bağışlayan Rabbim!

“Lâ İlâhe İllallah!..”, ilk sözümüz
“Muhammeden Resulullah!..”, özümüz!
Senden başkasını görmez gözümüz...
Kabir azabından kurtaran Rabbim!

“Allah! ..” diye; kalp açılır, kapanır
“Allah! ..” derken; nefes, nabız hızlanır!
“Allah! ..” diyen, delireceğim, sanır!..
Bütün damarlarımda akan Rabbim!

“Hu!.. Hu! ..” diyor, her bir teneffüs eden
Sana inanan ve Seni reddeden!
Aldığı nefese şükreder beden
Yarattıkların tutsak Sana, Rabbim!

“Hak, Hak, Ya Hak! ..”, yine Hak; Hak, Hakikat!
Gerçekliğini haykırıyor hilkat!..
Seni anlatmaya yetmiyor takat.
Sen, kendini bizlere duyur, Rabbim!

“Hay! ..” derim, hayattasın; canlı, Sensin!
Ölmeden, cansızlığımı bilensin
Ölümle beden kirini silensin.
Senden başka kalıcı yoktur, Rabbim!

“Kayyum! ..”, Sana ulaştıran kanattır!
Ya Rab, bu ne ilim, bu ne sanattır!..
Bize düşen, emrine itaattir!
Kendiliğinden Var; bir Sensin, Rabbim!

“Kahhar! ..” ismine gelmiş, dayanmışım!
Bilmediğim bir renge boyanmışım.
Gece gündüz bu ismini anmışım...
Anmışım, anmışım; yanmışım, Rabbim!..

Onur BİLGE

"KALPLER, ANCAK ZİKRULLAHLA YATIŞIR!.."