2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1346
Okunma
Hayat bazan çok acımasız,insafsızca savuruyor
Eylülde düşen yapraklar gibi.
Biten bir şeyler var
tuymaya çalışıpta tutamadığın,yaşanmışlıklar
yaşayamadıklarımız mı fazla seçmekte zorlandığımız...
Ağlamak bağıra, bağıra kusmak bir şeyleri birikmişleri
gözyaşı ile yıkamak yürekteki kini, öfkeyi
zehiri dışarı akıtmak.
Keşkelerden kurtulmak saklanmadan,
sakınmadan birazda kendin için hesapsız,
kaygısız hatta fütursuzca dolu,dolu yaşamak...
Akibeti ölüm nasılsa...
Ey hayat varmısın dansa!?
GÜL
5.0
100% (1)
Cevap Yaz