Sıra dağlar gibi önüme saf oldun,
Gözlerin görmüyor kör mü oldun,
Yaşarken yaptıklarını kime sordun,
Neden başkasını suçlayıp duruyorsun..

Hep yaşadın kendi bildiğin gibi,
Seni sürüklüyor bak yaşamın eli,
Sana uzanan sevgi ellerini,
Neden ret ettin var mı bir nedeni…

Belki büyüklenip kibir sana sardı,
Unutma senden büyük yaratan vardı,
Karşındakilerde senin gibi yaratılandı,
Neden hor görüyorsun kalbin mi karardı..

Büyük dağları sen mi yarattın,
Yoksa her şeyi sen mi alıp sattın,
Bu dünyada sürmez saltanatın,
Sonunda biter var olan itibarın…

Hiç umut beslemezsin diğerlerine,
Neden merhamet elini uzatmazsın diğerine,
Mazlumu muhtaç ettin namerde,
Daha sonra sende düşersin o hale..

İşte bu kadar yaşarsın kendini,
Sorma ne olacak bilemezsin ahretini,
Dünyada gerçekleştirdin istediklerini
Ahrette olur söyler onların dilleri,

Acımasız dünyanın kurbanı oluyorsun,
Bu dünyada şu an varsın yarın yoksun,
Sana itibar edenler yol olsun kahro9lsun,
Sonunu düşün daha ne bekliyorsun..