varsa
“insanın önce kendine merhameti olmalı”
_____________________diyen iç sesim
Hakkın rahmetinde şimdi / onu çok arıyorum


uykuyla uykusuzluk arasında
bir sancı olmaktan çıktı artık bu sevdâ
sana doğru
_________her adımımda
ardında bıraktığın
_________bir belalın çıkıyor karşıma
en kudurgan tavrıyla
sen ise / en davetkâr sesinle
gel
gel diyorsun sözlerinle
_________dertlerimin ocağına
ve ben koyuluyorum
ak kâğıt üzerinde
ömrümü karalamaya


kapalı zarflarda
ninemin sesiyle buğulu
hasretin yüküyle ağır
çocuk ellerimle dokuduğum
_________bir mektuptu gurbet
yıllar sonra
en sevimli haliyle
dile gelmiş benimle konuşmakta
hayret


hangi kalemin sırtı taşır
_________kör vebâlin çapağını
dokunduğum her beden kanlı bir gül
________________dalından koparılmayı bekleyen
teslimiyetin boyun eğmiş uysallığında
baktığım her göz solgun bir benek
onulmaz bir derdin pençesine düşmüş
bakıyor donuk gözleriyle bana
hadi sus şimdi susabilirsen


soru sorma ne olur
rengini görmediğim
kokusunu duymadığım
insanın ayağını yerden kesen
__________düşlere konu olmak
duygusu garip anlatamam
bazen elde değildir
belki de
sabrın dur noktasındadır gizli cevabın
belki ramak kalmıştır
yüreğinle sizli bizli konuşmayı
__________istersen bir süreliğine bırak


hadi
şimdi bıraktığın yerden
_________işine devam et
____________________edebilirsen
düştü bir kez yangın içine
hadi soyun şimdi
satır satır düşünceye


merak
umudu terkisine sarmış
sürüklüyor duyguları gölgesinde


umudun güzel yanı
beklentimizde

Salih Erdem
07.12.2005 01.00–15.38 / AYDIN