Ana gibi sadık yari bulmuşum
Bana diyar mı yok Bağdat’ tan öte.
Ebedi kalacak yeri bilmişim
Bana hedef mi var vuslattan öte.


Ummanın yalnızlık yükü rıhtımda
Sevdanın hazanı benim bahtımda
Çökmeye yüz tutsam da cenk tahtımda
Başka davam yoktur cihattan öte.


Gönül sarayımı viran eyledim
Sevda bahçesini hicran eyledim
Divane bülbüller gibi söyledim
Avazım yükselir feryattan öte.


Yüreğim şikardır ıssız yamaçta
Derdim aşikardır suskun demeçte
Sabırla vardığım her dönemeçte
Hudutlar aşarım huduttan öte.


Sona geldim başa döndüm darbeyle
Yüksektim alçaldım kalp tabibiyle
Kaderimin derman mürekkebiyle
Çilemi yazarım lügatten öte.


Yare varmak için ne dağlar aştım
Yare varınca düz yollarda şaştım
Etrafında mecnun gibi dolaştım
Şirine muhtacım Ferhattan öte.


Onda buldum onda güzel değeri
Onda bildim bitmez gamı kederi
Anlatamam bende tuttuğu yeri
Ecdattan ileri, evlattan öte.


Selçuk YILDIRIM